Σε λίγες μέρες καλούμαστε να ψηφίσουμε για μία ακόμη φορά για το μέλλον της χώρας μας που ταλανίζεται τα τελευταία χρόνια από τη μάστιγα της δημοσιονομικής κρίσης. Ως ενεργό μέλος της νέας γενιάς δεν θα μπορούσα να μην εκφράσω την ανησυχία μου για την έκβαση της επικείμενης ψηφοφορίας καθώς τα περιθώρια έχουν στενέψει. Τώρα είναι η ευκαιρία να κάνουμε ριζικές αλλαγές, να σπάσουμε κάθε φθαρμένο κρίκο και να αναθεωρήσουμε τις αξίες που εκπροσωπούν το κατεστημένο. Ήρθε η στιγμή να τα αλλάξουμε όλα μα πρώτα απ’ όλα τους εαυτούς μας. Ωστόσο, για να γίνει αυτό εφικτό απαιτείται συλλογική προσπάθεια και θέληση μα κυρίως αλλαγή του τρόπου ζωής και κυρίως του τρόπου σκέψης και νοοτροπίας. Το πορτραίτο του αύριο μπορεί να αλλάξει αν συνειδητοποιήσουμε πως η οικονομική κρίση που διανύουμε, έχει τις ρίζες πολύ βαθιά, εκεί που ο ανθρώπινος νους αδυνατεί να συλλάβει ορισμένες έννοιες. Εκεί που η κρίση αξιών πρωταγωνιστεί στην τραγωδία που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια όλων μας. Η βεβήλωση κάθε ηθικής αξίας και η κατάρρευση ιδανικών και προτύπων αποτελεί τη ρίζα του σαθρού οικοδομήματος. Εκεί ,λοιπόν, θα πρέπει να επικεντρωθούμε και να πάρουμε τολμηρές αποφάσεις «αν δεν θέλουμε να κλαίμε πάνω από ένα πουκάμισο αδειανό…».
Πιστεύω ακράδαντα πως ο πολιτισμός μπορεί να λειτουργήσει και ως μοχλός για την ανάπτυξη και για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ενώ θέλω να επισημάνω την αναγκαιότητα η ελληνική πολιτιστική κληρονομιά να παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο. Ας μην ξεχνάμε πως ο ελληνικός και ρωμαϊκός πολιτισμός αποτελεί το υπόβαθρο της κοινής Ευρωπαϊκής πολιτιστικής μας ταυτότητας. Ωστόσο, στον αντίποδα της ισχυρής πολιτισμικής μας κληρονομιάς και εξετάζοντας το διττό ρόλο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με λύπη συνειδητοποιούμε πως η Ελλάδα αποτελεί μια «παρασιτική απόφυση» της Δύσης και όχι οργανικό μέρος της, μια χώρα αποικιοποιημένη και ταυτόχρονα ενταγμένη, για λόγους γεωπολιτικούς, στον ευρωπαϊκό «πυρήνα», υφίσταται με τον πιο σαρωτικό τρόπο τις συνέπειες της κρίσης, τόσο γιατί η παραγωγική της βάση έχει σχεδόν εξανεμιστεί όσο και διότι αντιμετωπίζεται από τους δυτικούς της εταίρους ως οιονεί αποικία τους.
Αδιαμφισβήτητα, η συνειδητοποίηση είναι το π΄ρωτο βήμα αλλά όχι και αρκετό για να επιφέρουμε την πολυπόθητη Αλλαγή. Ασφαλιστική δικλείδα, λοιπόν, σε κάθε μας προσπάθεια πρέπει να είναι η Παιδεία..μία Παιδεία ουμανιστική.. σε αυτό το σημείο θα παραθέσω ένα ερώτημα με τη φωνή του τιτανομέγιστου Μίκη Θεοδωράκη όπως εκφράστηκε σε ένα πρόσφατο άρθρο του:
«Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι κανονικά οι εκλογές γίνονται για την ανάδειξη της κοινοβουλευτικής δύναμης που θα οδηγήσει τον Λαό στην επόμενη τετραετία εφαρμόζοντας το πρόγραμμά της. Στις προσεχείς όμως εκλογές, ποιο θα είναι το πρόγραμμα που θα εφαρμόσει όποιο κόμμα κερδίσει;».
Ας πάψουμε ,λοιπόν,να χρησιμοποιούμε ως αυτοάμυνα την ψυχολογική αυταπάτη: «μακριά από τη δική μου περιοχή ή ιδιοκτησία, η καταστροφή δεν με αφορά.» και να φοράμε το μανδύα της ήσυχης αισιοδοξίας. Είναι η ώρα να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο..είναι η ώρα να δώσουμε τη δική μας απάντηση ασκώντας το εκλογικό μας δικαίωμα. Δυστυχώς βέβαια,πολλοί Έλληνες δεν ψηφίζουν αλλά καταψηφίζουν. Έτσι είναι δυνατόν κάποτε να έλθουν στην εξουσία κόμματα χωρίς αρχές και προγράμματα και να κυβερνήσουν πρόχειρα τον τόπο μας. Πάντοτε, λοιπόν, πρέπει να ψηφίζουμε και να μην καταψηφίζουμε. Η σύνεση και η ώριμη σκέψη ας είναι ο σύμμαχός μας σε αυτές τις εκλογές...!!!
Ζωή Αργύρη,
φοιτήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου